maandag 10 september 18:15 uur

Schakelen verloopt nog niet vlekkeloos maar verder ben ik erg blij met mijn brommertje! De Jongens hier lachen een beetje om me en bekijken me eens. Een blanke vrouw op een brommer door het dorp, het schijnt erg lachwekkend te zijn. Ach ja, daar wennen ze wel aan. Net als ik hier al een beetje wen. Een klein beetje! Zaterdag heb ik een lesje rijden gehad van Alexander (zn van ds Hofman) en die moest er ook wel om lachen. Soms duurt het even voor ik hem aangetrapt krijg bijvoorbeeld of ik houd het gas vast terwijl ik schakel en dan schiet ik vooruit, haha. Het is wel een leuk ding hoor. Komt ook de volgende keer bij de foto´s.

Afgelopen vrijdag ben ik weer naar de stad geweest, maar foto´s uploaden lukt niet. De internetverbinding is ook in de stad (in internetcafé´s) te laag, helaas. In een goed hotel lukt het wel, maar daar zit ik ook niet elke dag. In de stad had ik ook een paar leuke schoenen gekocht omdat ik dagelijks op mijn sandaaltjes loop. Kom ik thuis, zijn ze een maat te groot, haha. Ik had al de hele ochtend van hot naar her lopen rennen in de stad en het was erg warm. Mijn voeten waren dus zo opgezet dat ik ineens een maat groter aanmoest zonder dat ik daar erg in had. Helaas, pindakaas, volgende keer dus te kleine schoenen kopen na een ochtend winkelen. Verder wat kleine dingetjes gekocht zoals punaises, schriften, simkaart (maar ik ben mijn oplader vergeten, ook handig), cd´s om te branden, kaarten, witte blouse voor school en zo nog meer. ´s Middags de supermarkt en om een uur of 4 a half 5 hobbelden we weer terug over de zandweg naar Loma Alta. Reken maar dat ik ook dit keer weer gebroken was. De hitte, het lopen, het ongemakkelijk rijden een uur lang terwijl je moe bent en bij thuiskomst je boodschappen nog eens op moeten ruimen. Klagen heb ik echter niet want ik doe boodschappen waar sommige mensen hier alleen van kunnen dromen en waarvan ik denk ´dat is goedkoop!´. Sommige dingen zijn hier weer duurder. Zo heb ik een waterkoker gekocht omdat ik het toch wel lekker vind om af en toe een theetje te drinken.
Ook de schoonmaakster verdienen hier niet veel. Ze krijgen 50 eurocent per uur en dat is voor hen een heel redelijk bedrag. Ik ben blij dat ik er 2 heb, want na schooltijd ben ik soms bekaf door de warmte. In Nederland had ik een airco in de klas voor als het warm weer was, hier is het haast altijd warm, maar ik moet het toch echt zonder doen.

Zaterdagochtend ben ik bij Veronica geweest en heb ik Spaanse les gehad. Dat was erg gezellig. Ze is lerares Engels en is van mijn leeftijd, dat communiceert dus makkelijk. Inmiddels ken ik de werkwoorden: ´trabajar, vivir, estar, ser, comer, estudiar, reír, hablar, caminar, ir, mirar, ver, gustar en tener´ en hun vervoegingen. Oftewel, werken, leven, zijn (in veranderende situaties), zijn (in blijvende situaties) , eten, studeren, lachen, praten, lopen, gaan, kijken, zien, houden van en hebben. Sommige vervoegingen zijn lastig maar als je eenmaal wat werkwoorden weet versta je een hoop meer. Woordjes leer ik makkelijker tussendoor.
Dinsdag ben ik bij Mirtha wezen eten (zij spreekt ook goed Engels) en ook dat was erg gezellig. De mensen hier zijn absoluut altijd erop uit om je goed te laten voelen. Binnenkort nodig ik ze uit om hier langs te komen.

Momenteel begint alles te bezinken en ben ik soms erg moe. Ik woon alleen, een eindje van de andere Nederlandse sprekende mensen af. Ze doen allemaal hun best om me niet alleen te laten voelen en dat lukt ze aardig. Toch heb ik veel tijd om na te denken en dat is soms niet prettig. Bidden helpt altijd! Maar daar heb je niet altijd even helder het zicht op. Je bent moe van een dag werken, de hitte, de inspanning om andere mensen te verstaan, te begrijpen en dan voel je je moeheid ineens. Je denkt na over hoe God hier werkt en soms wordt je moedeloos omdat het overal hetzelfde is waar mensen wonen. Maar altijd weer laat God me weten ´Ik sta boven dit alles, Ik ben veel machtiger dan jij denkt!´. Bidden jullie nog steeds mee voor het werk hier? De gebrokenheid onder mensen is overal ter wereld groot en ik ben heus niet pessimistisch, maar soms komt het zo op me af! Dan verlang ik naar de volmaaktheid die alleen bij God te vinden is en dan zou ik willen dat de Heere-Jezus snel terugkomt. Maar dan denk ik er gelijk achter aan: ´Niet voordat deze mensen Uw liefde hebben gezien alstublieft!´. Goed, hopelijk begrijpen jullie me een beetje als ik me zo laat gaan vanuit mijn gedachtespinsels….

Ik weet nu niet meer of ik al had geschreven over het uitje van de kerk. Zo niet dan hoop ik dat misschien nog eens te doen. Voor vandaag is het weer genoeg. Rest mij natuurlijk nog wel even te vertellen dat ik vandaag een slang heb gezien bij school. De schooljongens hebben hem doodgeslagen met de vlaggenstok…. Brr, mij niet gezien hoor….